Een kansloze middag was het in de vierde ronde van de hoofdklasse voor ons eerste team. Tegen titelkandidaat Waarddammers was er al snel een kansloze situatie ontstaan door eerst een vroege blunder van Bert Verton en later en een dikke misser van Martijn van Gortel waardoor met de huidige achttallen er amper kansen op herstel zijn.

Bert ging met een schijf minder nog wel door maar was in het vervolg kansloos na zijn openingsblunder. Martijn vergreep zich in het middenspel en kwam prompt in de problemen waardoor hij even later een schijf dacht in te moeten leveren. Met 33 12-17 had Martijn de meubelen nog kunnen redden in de partij volgt een kansloze nederlaag als hij onnodig offert. Deze kwam even hard aan.

In de wedstrijd hebben we dan amper kansen op herstel. Na een keurige remise van invaller Wiel Maertzdorf verliest ook Patrick Casaril van Wim Kalis de kopman van de Waarddammers. Clemens Crucius (Heel knap en probleemloos) en Adiatu Ibrahim spelen remise en als afsluiting zijn er dan nog twee beslissingen. Andre Maertzdorf leek ook op remise af te gaan maar verloor nog in het late middenspel door een kleine onnauwkeurigheid. Ewa Schalley wist de Geleense eer te redden door haar overwinning op het talent Poliakov.

Na twee nederlagen is de ploeg nu naar de verkeerde kans van de ranglijst gegleden dus werk aan de winkel over twee weken is Geleen.

GOED NIEUWS UIT BRABANT

In Berg en Terblijt moest het tweede team aantreden tegen de reserves van Raes Maastricht. Liefst vijf Belgen in het Maastrichtse team deed vermoeden dat we een op volle sterkte aantredende tegenstander moesten bevechten. De Geleense ploeg die steeds samengesteld wordt uit een groep van 16 spelers dit keer met Frans Goossens en Dieter van Gortel die hun eerste wedstrijd dit seizoen speelden.

Frans Goossens mag na zo’n 2,5 uur dammen de score openen door met een zetje Luc Jennes te verslaan. Ronald Schalley heeft een goede tegenstander aan Leo Nagels maar ook Ronald weet overtuigend te winnen waardoor er een comfortabele 0-4 op het denkbeeldige scorebord staat.

De derde uitslag is ook de derde overwinning voor ons tweede. In een gelijkwaardige stand begaat de Raes speler een blunder en Dieter van Gortel hoeft de combinatie niet meer uit te voeren 0-6. Vervolgens worden er drie remises genoteerd. Bij Alex Orlov tegen Czeladzinski wordt vroeg de vrede getekend, hier waren nog wel mogelijkheden voor beide kleuren. Alona Prodan speelde sterk in het middenspel wist een gewonnen stand op het bord te krijgen maar helaas niet winnend af te sluiten. Knap dat de Belg Andre Louis zich met een schijf minder naar remise wist toe te werken. Ton van Hove pakt mijn zijn remise het negende punt en stelt zo de overwinning zeker. 3-9.

Aurelia Schalley heeft dan al heel lang met een schijf minder geprobeerd een punt te redden. Dat heeft er in de slotfase zelfs nog in gezeten ook maar helaas lukt het Aurelia niet om dat buitenkansje nog te vinden. Martin van der Hout tenslotte bepaald tenslotte met een verdiende maar enigszins gelukkige overwinning de eindstand op 5-11.

Het mooiste nieuws kwam daarna uit Brabant waar koploper Asten zeer verrassend heeft verloren van Tilburg-Eindhoven. Door die grote verrassing is het tweede team opnieuw koploper geworden met in de komende twee ronden de derby’s tegen Roermond op het programma, eerst thuis over twee weken. Het zal spannend worden.

Afgelopen zaterdag voor aanvang van de thuiswedstrijd tegen IJmuiden ontving Paul uit handen van de voorzitter een attentie voor zijn enorme staat van dienst voor onze vereniging. Sinds zijn komst in 1988 toen het toenmalige De Vaste Zet voor het eerst in zijn 52 jarige bestaan promoveerde naar de KNDB competitie is Paul onafgebroken lid van onze vereniging en heeft hij als enige speler tot nu meer dan 300 wedstrijden voor het eerste team in de KNDB teamcompetitie gespeeld. Nog indrukwekkender dan dit aantal wedstrijden is de behaalde score van Paul van na afgelopen zaterdag exact 400 punten in 302 wedstrijden voor Cema/DVZ 1 een prachtige score van liefst 1,32 punt per wedstrijd.

143 partijen speelde hij in de hoogste klasse, vroeger de hoofdklasse daarna de ereklasse met een resultaat van 183 punten dus een gemiddelde op het hoogste niveau van 1,28 punt per wedstrijd. Werkelijk prachtige resultaten die alleen een aantal grootmeesters voor onze vereniging verbeterden maar die bleven de vereniging dan weer niet zo lang trouw als Paul Nitsch.
Naast zijn spelen voor Cema/DVZ 1 heeft Paul natuurlijk ook deel uitgemaakt van diverse beker teams voor de vereniging en speelde hij ook in het tweede team een aantal wedstrijden en liet hij zich soms zien bij PLDB wedstrijden. Vroeger had hij dan ook nog rubrieken in kranten en maakte hij zich op veel andere manieren voor het Limburgse dammen belangrijk. Met recht een topper van het Limburgse dammen waar we trots op zijn.

RANGLIJST CEMA/DE VASTE ZET 1 VAN 1988 TOT NU.

In totaal hebben in deze jaren 85 verschillende spelers deel uitgemaakt van het topteam van onze vereniging dat in 1988 in de tweede klasse begon na promotie uit de provinciale kompetitie na een ongeslagen kampioenschap. In het tweede seizoen promoveerde toen nog De Vaste Zet zonder sponsor naar de eerste klasse. De vereniging groeide uit tot sterkste Limburgse damvereniging en promoveerde in het seizoen 94/95 als eerste Limburgse vereniging naar de Hoofdklasse toen nog het hoogste niveau in Nederland. In het seizoen 96/97 is de beste prestatie ooit behaald met een vierde plaats. Na de degradatie in het seizoen 14/15 is ons eerste niet meer teruggekeerd op het hoogste niveau maar is ook vandaag de dag nog steeds de vereniging met het sterkte KNDB team van Limburg.

Van de 85 spelers die op de langlijst aller tijden voorkomen hebben er 23 slechts 1 tot 4 invalbeurten ingevuld. Zeven daarvan zijn ook vandaag de dag nog lid van de vereniging. Kijkend naar de top van de langlijst dan zien we de grote afstand tussen Paul Nitsch en de eerste achtervolgers. Ronald Schalley staat bij ingaan van dit seizoen tweede met 228 partijen en 253 (1,11 gemiddeld) punten en hij heeft daarmee good-old Ove Verdel verdrongen die in Geleen ook 228 partijen voor het eerste speelde met 227 punten.

In de top 10 staan liefst 5 spelers die ook nu nog deel uitmaken van het eerste team. De ranglijst
1 Paul Nitsch 301-399
2 Ronald Schalley 228-253
3 Ove Verdel 228-227
4 Adiatu Ibrahim 201-223
5 Patrick Casaril 224-209
6 Erwin Heunen 183-195
7 Macodou N'Diaye 104-149
8 Stefan Michiels 124-149
9 Martijn van Gortel 153-130
10 Leopold Sekongo 112-115

Met Macodou Ndiaye is ook de hoogst geplaatste GMI genoemd die dus voor het Geleense team liefst 102 partijen speelde en 149 punten een geweldig gemiddelde van liefst 1.46 per wedstrijd. Andere grootmeesters die voor Geleen in actie kwamen:

7. Macodou Ndiaye 104 – 149
14. Alexander Presman 63 – 97
23. Vadim Wirny 42 – 61
26. Andrey Kalmakov 32 – 48
40. Bassirou Ba 12 – 19

Dan waren er natuurlijk ook nog spelers uit de eigen sterke jeugdafdeling die onze vereniging in de jaren 80 bezat. Spelers die van daaruit mede aan de basis stonden van de promotie naar nationaal en zo de basis waren voor de Geleense successen vinden we ook op de totaal lijst terug. Veel meer zien we die overigens ook in de ranglijst ven het tweede team.

Spelers uit eigen jeugdopleiding
9. Martijn van Gortel 153 – 130
13. Joost de Heer 120 – 102
17. Maarten de Heer 73 – 89
28. Patrick Carli 48 – 43
29. Rik van Velzen 46 – 39
84. William Buskens 3 – 0

Naast de vijf spelers van het huidige Cema/DVZ 1 die in de top tien staan vinden we de overige spelers die nu deel uitmaken van de selectie terug op de volgende plaatsen.
15. Ewa Schalley 90 – 94
16. Wiel Maertzdorf 104 – 90
21. Andre Maertzdorf 69 – 65
36. Bert Verton 39 – 27
37. Clemens Crucius 33 – 24

Volgende week kijken we naar het tweede team en voegen we de lijsten samen.

De eerste thuiswedstrijden van het seizoen 24/25 waren direct wedstrijden tussen de nummers een en twee van de hoofd en tweede klasse. Na twee heel goede ronden ging het echter deze middag in Geleen helemaal mis. Cema/DVZ 2 verloor volstrekt kansloos tegen het sterke EAD uit Asten en IJmuiden bleek te sterk voor een Geleense ploeg die ongewoon veel fouten lieten noteren. De 7-9 uitslag was dan ook een correcte afspiegeling van de verhoudingen op de borden.

Vooraf aan de wedstrijden mocht voorzitter Dieter van Gortel Paul Nitsch naar voren halen voor een uitzonderlijke prestatie. Sinds 1988 maakt Paul deel uit van de Geleense ploeg en in totaal heeft Paul inmiddels ruim 300 wedstrijden voor het eerste team in de KNDB competitie gespeeld en daarin heeft hij de prachtige score van 400 punten weten te behalen. Zeker ook gezien de vele jaren ereklasse is dit een zeer grootse prestatie waarmee hij bij onze vereniging met afstand de ranglijst aller tijden aanvoert. Paul was aangenaam verrast en ontving later ook nog felicitaties van onze hoofdsponsor Ron Aspenleiter van Cema Geleen. Komende week volgt er meer informatie over de ranglijsten aller tijden met veel mooie namen en opmerkelijke prestaties.

De topper Cema/De Vaste Zet – IJmuiden beloofde een heel spannende te worden. De gasten hadden al twee overwinningen en zijn misschien wel de grootste favoriet voor de titel. Helaas moest Bert Verton zich door familie omstandigheden afmelden. Martin van der Hout nam de zware opdracht op zich om Bert te vervangen. Verder ontbrak ook Andre Maertzdorf door vakantie voor hem speelde Ronald Schalley.

Nadat Martijn van Gortel en Kees Pippel de punten vreedzaam gedeeld hebben zorgt Patrick Casaril voor de eerste beslissing. Met een overtuigende zege laat Patrick zijn tegenstander volstrekt kansloos. Heel knap zeker ook gezien het ruim 20 minuten te laat arriveren vanwege vervoersproblemen die Adiatu ondervond. Niet veel later maakt Ivo de Jong voor IJmuiden gelijk. Clemens Crucius heeft goed tegenstand gegeven en technisch was de positie misschien wel remise maar een zetje beslist de partij plotseling 3-3.

Paul Nitsch en Martin van Dijk komen vervolgens ook tot remise en dat zonder dat er echte kansen zijn geweest voor beide spelers. De 4-4 tussenstand blijft dan wel even staan omdat op de andere borden flinke strijd geleverd wordt. Vanuit Geleens perspectief hopen we dan al op 8-8 wat een maximaal resultaat lijkt te kunnen worden.

Een echte tegenvaller is vervolgens de nederlaag van Ewa Schalley. De stand was wel lastig maar verlies was zeker niet nodig maar ook hier is een te simpel zetje beslissend. Helemaal niets voor Ewa maar vandaag gaat het dus toch mis 4-6. Waar we wel met verlies rekening hadden gehouden was op het bord van Adiatu die dan al een tijd met een schijf minder speelt maar heel handig komt hij uiteindelijk toch nog tot een gelukkige remise. Punt verloren, punt gewonnen ach alles weer zoals het hoort 5-7.

Ronald gaat dan zeker nog winnen maar Martin als invaller heeft het heel lastig. Uiteindelijk is het de kwaliteit van Jesse Bos die de doorslag geeft in een tijdnood situatie bij Martin. Bos blijkt dan toch een maatje te groot voor onze invaller die zich kranig verdedigde, zeker geen schande maar wel de beslissing 5-9. Dat Ronald tenslotte zijn overwinning binnen haalt is alleen belangrijk voor de bordscore 7-9. Overigens won Ronald zeer verdiend maar miste zijn tegenstaander wel een ontsnapping. Al met al dus wel een verdiende uitslag en maken we even pas op de plaats.

Tweede team volstrekt kansloos tegen EAD Asten

Na twee dikke overwinningen was er eigenlijk best wel goede hoop op een zeer spannende wedstrijd in het duel voor de titel in onze tweede klasse. Helaas ging het allemaal een beetje anders. De Geleense ploeg was ongewoon slordig vandaag en leed een volstrekt kansloze 5-11 nederlaag.

Al in het eerste uur komt Jan Schoenmakers heel slecht uit de opening. Adrie van Outheusden geeft daarna een stukje damles en de gasten staan vroeg voor 0-2. Ondertussen heeft Ton van Hove ook al een zetje tegen gehad en moet met een schijf minder verder. Aljona Prodan die 45 minuten te laat arriveerde blundert in het middenspel en al speelt ze nog door, het vervolg is zinloos 0-4.

Olga Baleyeeva als invalster voor Martin van der Hout speelt lang heel goed tegen routinier Hans van Berkel en ook een combinatie doet geen echte pijn. Maar in een dunne stand is Olga vervolgens te onvoorzichtig en de slimme van Berkel weet nog naar winst te spelen 0-6 is dan wel al duidelijk. Hier is niets meer te halen voor de Geleense reserves.
Marcel de Bie weet vervolgens wel de Asten kopman Bert Berkers te verslaan na een verrassende combinatie. In het vervolg bleek er overigens nog remise in te zitten voor Berkers maar gelukkig kwam dat niet op het bord 2-6.

In het vervolg heeft alleen Dre Peeters nog echte kansen de andere drie partijen staan zo goed als verloren. Ton van Hove heeft wel lang gevochten voor een punt maar het heeft er nooit meer ingezeten na het snelle schijfverlies. Dre Peeters speelde een spectaculaire pot met veel momenten die om analyse vragen. Vanaf het middenspel was het wel gewonnen voor Dre maar Madou verdedigde zich optimaal waardoor het toch nog een hele bevalling was. Voordat de tweede winst genoteerd kon worden 4-8.

Aurelia Schalley deed het heel lang prima en leek de beste kansen te hebben al viel dat achteraf gezien nog wel tegen maar dat ze zelfs nog zou verliezen was zeker niet nodig. Jammer voor onze benjamin in het team die zichtbaar teleurgesteld was. Tenslotte was ook Wiel Maertzdorf met remise de gelukkigste in zijn duel met Hans Berkers. Berkers kreeg de aanwezige winst niet rond en de slimme Maertzdorf weet voor de poorten van de hel nog een punt weg te kapen.

De uitslag 5-11 laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Natuurlijk ontbraken enkele belangrijke spelers maar vandaag was ook gezien de fouten niet de dag van Cema/DVZ. Over drie weken de volgende ronde en dan hopen we de vorm weer teruggevonden te hebben.

Op een zaterdag waarop het te bezoeken Amstelveen hermetisch van de buitenwereld leek afgesloten, heeft ons eerste team een verdiend en knap punt behaald. Dat knappe zat hem met name in enkele beduidend sterkere tegenstanders, en een flinke tijdachterstand welke was opgelopen op de heenreis. Door de puntendeling tegen 020 blijven we op de tweede plek staan, één punt achter koploper, en tegenstander in de volgende ronde, IJmuiden.

De heenreis was al een bijzondere om te organiseren. Eén auto met vijf personen uit Limburg deze keer, in de royale auto van Andre zitten Andre zelf, Wiel, Ewa én Patrick en Adiatu. Laatst genoemde had echter malheur en was zodoende nogal laat op de afgesproken plek in Luik. Daar kwam bij dat een grote verkeersopstopping het lokale verkeer in de Waalse hoofdstad op zijn gat legde. Pas rond kwart over tien komen Patrick en Adiatu aan in Geleen, en er wordt dan met haast en spoed koers gezet naar Amstelveen.
Vanuit andere richtingen komen Clemens (vanuit Keulen), Bert (vanuit Zeeland) en Martijn (vanuit Schiphol) op eigen gelegenheid.
Qua afstand had Martijn de kortste reis, maar vanwege een afgesloten A9 en een volledig geblokkeerde A10 en Zuidas legt hij 30 kilometer af in ruim drie kwartier. De fiets was waarschijnlijk sneller, maar behalve dat dit vehikel niet voorhanden was, zou dan ook de terugreis naar Sittard weer aan de verre kant zijn. Eenmaal in Amstelveen blijken meneer en mevrouw Verton al gearriveerd. Zij besluiten nog even van de prima weersomstandigheden te gaan genieten.
Vlak voor twaalven valt ook Clemens binnen, Deutsche Pünktlichkeit heet dat.
De vijf anderen blijken dan echter enorm vertraagd. Files onderweg, onder andere bij Amsterdam en op de eerder genoemde A9 laten een aankomsttijd van 12:45 op de navigatiesystemen prijken. Dan zouden we al een drie kwartier bezig moeten zijn. Omdat een sirene niet tot de standaardinrichting van de auto van Andre behoord, en de vluchtstrook voor belangrijker zaken dan damwedstrijden moet worden gebruikt, wordt besloten het lot in handen van de overige weggebruikers te leggen. Geduldig wachten dus maar.

In Amstelveen worden intussen opstellingen uitgewisseld, en wordt de thuisclub verzocht enige clementie te tonen met de vijf onderweg. Dat laatste is niet direct de bedoeling van de thuisclub, ondanks dat wij niet de enigen zijn die last hebben van een overvol wegennetwerk. Ook de thuisclub heeft twee spelers die later zullen arriveren, en de reserves van de thuisclub treffen Zaanstreek, en ook zij staan vast in de talloze files die deze dag niet verdwijnen rondom Amsterdam.
De uitgewisselde opstelling doen vervolgens ook menigeen de wenkbrauwen fronsen. Het thuisteam treedt namelijk aan met slechts zeven van de acht benodigde spelers, maar laat wel het reserveteam voltallig opdraven. Dat betekent dus dat één iemand de reis naar Amstelveen voor niks heeft gemaakt. Dat blijkt Martijn te zijn die vandaag uit vrije wil op bord acht is geposteerd. Zo was het idee van Martijn om Peter van Heun, vrijwel ieder jaar zijn tegenstander te ontwijken. Dat plan lukte goed, want van Heun blijkt plaats te nemen aan bord één. Dat het echter een reis vanuit Rotterdam, met hotelovernachting op Schiphol heeft gekost om vervolgens zonder het spelen van één enkele zet twee punten op te strijken was geen onderdeel van het plan. Het is niet anders.
Voorzitter van de Amstelveners, Hans van den Heuvel speecht lang om tot de wedstrijdstart te komen, welk vervolgens een enigszins surrealistisch beeld oplevert.

Na het startsignaal starten twee partijen. Clemens treft net als vorig jaar Johan Capelle, en Bert treft, ook net als vorig jaar Job van Goudoever. Eén partij is dan dus afgelopen en op vijf borden worden de klokken aangezet zonder dat er zetten worden gedaan. Daarvan zijn er nog eens twee borden waar beide spelers missen.
Het lange wachten is dan begonnen. Arbiter Wiebo Drost neemt inmiddels nogmaals de spelregels door en bepaalt wat er moet gebeuren bij afwezigheid van beide spelers, een zelden voorkomende situatie. Zijn besluit is dat de tijd die verstrijkt totdat de eerste speler verschijnt op beide uurwerken in mindering wordt gebracht, en daarnaast de klok door blijft lopen van de speler welke als laatst aanwezig is, totdat hij of zij er daadwerkelijk is en een zet doet.
Dit levert de zeldzame situatie op dat om half een de twee vermiste Amstelveners, Kroon en Jharap, binnen komen vallen, en bij die partijen allebei de klokken op 0:50 worden gezet, terwijl op de overige borden de klokken op 1:21 en 0:50 staan. Die twee partijen gaan dus een half uur korter duren.
Inmiddels is de mobiel van Andre met zijn inzittenden op 7 kilometer van de speelzaal, en wordt daar nog steeds getart door verkeersproblemen. De A9 is weliswaar omzeild, maar de afgesloten snelwegen hebben als gevolg dat de Amsterdamse sluipwegen uitpuilen van het verkeer. Het duurt tot nét na enen, voordat onze vijf binnen komen vallen. Deze vijf moeten dan ook aantreden met 35 minuten resterend op hun klok, terwijl de tegenstanders het met de gebruikelijke 80 minuten kunnen doen.
Uitzondering op die regel is, en dat moet specifiek benoemd worden, de uitermate sportieve Rob Geurtsen. Geurtsen wilde zijn klok eigenlijk helemaal niet starten uit respect voor de verre reis van ons, maar dat mocht dan weer niet van de arbiter. Geurtsen kiest dan voor zijn eigen weg, want zodra tegenstander Wiel Maertzdorf gearriveerd is, doet Geurtsen 50 minuten lang geen zet, maar in plaats daarvan verzorgt hij Wiel die zo kan bijkomen van de reis. Men keuvelt wat over koetjes, kalfjes en Salou, en uiteindelijk speelt Geurtsen zijn eerste zet zodra zijn klok gelijk staat aan die van Wiel.

Dat geeft ons de gelegenheid om, nu iedereen op zijn plek zit, eens door de opstellingen te lopen. Adiatu en Andre treffen gelijkwaardige tegenstanders, Bert zit tegen een licht sterkere tegenstander, maar andersom geldt dat Ewa weer een tegenstander heeft die net iets zwakker wordt geacht. Wiel, Clemens en Patrick treffen beduidend sterkere tegenstanders.
We staan dan inmiddels wel 0-2 voor, vanwege het lege bord bij de thuisclub.
Wanneer de wedstrijd vordert valt op dat onze spelers vrij vlot spelen, en de tegenstanders toch ‘voelen’ dat zij meer tijd hebben. Vlotjes kruipen de uurwerken dichter bij elkaar, en na 2 uur spelen heeft eigenlijk niemand nog enorm tijdnadeel. Daarmee lijkt, zonder dat er een uitslag valt te noteren, de wedstrijd toch weer wat meer in evenwicht.

De eerste die wel een uitslag noteert is Ewa. Zij treft in Jharap een van de tegenstanders welke we zouden moeten verslaan om kans te maken op de overwinning. Dat gebeurt niet. Er wordt wel voordeel verkregen, maar waar Jharap nog wel eens is geneigd gekke dingen te doen laat hij die vandaag wijselijk achterwege. Het voordeel is te weinig om aanspraak te maken op de winst, en dus komt de 1-3 stand op het scorebord.
De uitslag daarna is er wel eentje om tevreden mee te zijn. Clemens en Johan Capelle, zonder twijfel de twee spelers met het mooiste handschrift uit de gehele Hoofdklasse, komen tot een puntendeling. Optisch lijkt het voordeel aan Capelle, maar onze Keulenaar blijft rustig rekenen. Tamelijk vroeg komt een remiseaanbod vanuit de thuisclub, hetgeen gretig door Clemens wordt geaccepteerd. 2-4.
Vervolgens komt de stand weer in evenwicht. Bert lijkt lang prima te staan, en mag zelfs hopen op kansen vanwege de prima structuur in zijn stand. Dan plots, een onnodige blunder. Bert zag problemen waar deze niet waren, en verliest op klaarlichte dag een schijf. Er wordt nog het nodige geprobeerd, maar dat mag niet baten tegen een tegenstander van dit kaliber. Er wordt geen fout meer gemaakt door van Goudoever, die daarmee de thuisclub weer op gelijke hoogte brengt, 4-4.
Op de resterende borden lijkt de stand van Adiatu in evenwicht, zijn Andre en zijn tegenstander gekke dingen aan het doen, lijkt Patrick onder druk te staan en heeft Wiel optisch voordeel.

De stand komt op 5-5 nadat Andre en tegenstander Kenny Kroon de vrede tekenen. Die vrede komt echter op bijzondere wijze tot stand. Eerst offert Andre op de 38e zet volkomen onnodig een schijf, zonder deze terug te kunnen winnen. Vervolgens mist Andre op de 43e zet een tamelijk eenvoudige winstkans. Andre moet vervolgens vluchten naar een nadelig eindspel, en verliest daarin opnieuw een schijf. De kansen zijn echter niet aan zijn tegenstander besteed, die uiteindelijk het meest teleurgesteld zal zijn met de remise. We zullen het maar wijten aan een gebrek aan tijd bij beiden.

Patrick trof in Johan Wiering een tegenstander van formaat. Maar wel een formaat dat voor Patrick niet te groot blijkt. Dat is achteraf zeer knap, want de Luikse stellingen leken wankel en de tijdsdruk immens. Ergens lijkt Wiering niet de sterkste voortzetting te hebben gekozen en wanneer Patrick flink wat materiaal gelijkwaardig van het bord weet te halen is er eigenlijk niks meer aan de hand. Op het einde is het nog even secuur zijn, maar op het oog zonder hele grote problemen wordt een goede remise genoteerd. In de analyseruimte lijkt achteraf de positie nooit zo kritiek te zijn geweest als eerder gedacht. De 6-6 staat op het scorebord.

Het blijft dan nog langer spannend want ook Adiatu en Peter van Heun tekenen niet veel later de vrede. Het leek erop dat Adiatu licht nadelig uit de opening kwam, maar zodra het speltype klassiek wordt weten we dat we ons geen zorgen meer hoeven te maken. Adiatu is dan op zijn best en komt zowaar tot kleine kansen. Normaal gesproken dan. In deze partij lijken er over en weer sterke voortzettingen te zijn gemist. Met een zeuven tegen zeuven stand ligt voor beide kanten druk op de laatste partij.
Die laatste partij, dat is er niet zomaar eentje. Wiel treft meervoudig NK finalist Rob Geurtsen, welke natuurlijk naast de sportiviteitsprijs ook het predicaat prima tegenstander verdient. Ondanks dat beide heren hun partij aanvangen met amper 30 minuten op de klok, wordt de strijd niet geschuwd. Wiel gaat brutaal in de aanval en Geurtsen twijfelt niet en kiest de omsingeling. Alle complimenten gaan vervolgens naar Wiel die zijn tegenstander zowel in positionele problemen als onder grote tijdsdruk brengt. Als vervolgens ook nog een sterk offer wordt geplaatst door Wiel lijkt het erop dat een stunt in de lucht hangt. Slechts één momentje is Wiel niet helemaal secuur. Op de 44e zet kan het wellicht allemaal net iets secuurder. Nu komt Geurtsen met de nodige offers nog op dam, en uiteindelijk goed weg met de remise. Het blijft een prima resultaat en partij van Wiel, maar er zat zelfs nog meer in. Met de 8-8 eindstand lijken achteraf beide teams te kunnen leven. De thuisclub omdat zij met zeven man speelden en wij omdat het merendeel van het team met amper een half uur bedenktijd hun wedstrijd moest spelen. Daarnaast werden er enkele prima resultaten behaald.

Met een punt op zak wordt koers gezet naar het zuiden. Zo lastig als het was om Amstelveen in te komen, zo lastig blijkt het ook om weer op de A2 in zuidelijke richting te belanden. Omdat de A9 nog steeds is afgesloten, en die niet specifiek voor 8 Limburgse dammers met aanhang wordt geopend, wordt via het volledig vastgelopen Ouderkerk aan de Amstel koers gezet naar Amsterdam zelf, en daar kan dan uiteindelijk de A2 worden opgezocht. Na nog wat kort oponthoud bij Utrecht komt niet veel later de Limburgse provinciegrens eindelijk weer in zicht.
In de volgende ronde is dan ook eindelijk de eerste thuiswedstrijd een feit. In Geleen treffen we dan koploper IJmuiden, en omdat wij zelf op de tweede plaats staan zijn alle belangen wel op tafel gelegd.

Met een meer dan overtuigende overwinning tegen Tilburg/Eindhoven 2 heeft het tweede team de koppositie in de tweede klasse G versterkt. In Eindhoven waar we met liefst drie debutanten achter de borden kwamen is de uitslag 12-4 (5-1) geworden.

In het Geleense team zien we deze middag liefst drie debutanten. Nadat in de eerste ronde Aurelia Schalley en Aljona Prodan al hun debuut hadden gemaakt was het nu de beurt aan Alex Orlov en de dames Olga en Sofia Belayeva. Met ook nog Alona en Kristoff in het achttal was de Duitse inbreng in deze ronde ongekend groot. Slechts drie spelers dus die vanuit Geleen naar Eindhoven gingen en dan heeft Dre Peeters ook nog eens de pech, of geluk het is maar hoe je het bekijkt, dat hij voor de tweede keer op rij geen tegenstander heeft.

Dat we ook in deze uitwedstrijd weer zeven tegenstander hebben is wel erg opmerkelijk en teleurstellend. Voor Dre Peeters betekende het dat hij voor de tweede keer zonder spelen de punten mee naar Geleen mag nemen. Bovendien ontbreken bij de thuisclub spelers als Swagemakers, Cnossen en Sprangers waardoor de tegenstand bij voorbaat al duidelijk minder is dan het zou kunnen zijn. Toch proberen de zeven spelers van de thuisclub er het beste van te maken en zien we zeker wel leuke partijen.

Na de winst in Hoensbroek pakt Aljona Prodan ook in Eindhoven de volle winst. In een zeer overtuigende partij laat ze wel een keer een remise gaatje toe maar als de tegenstander daar geen oog voor heeft is Alona secuur en maakt het perfect uit 0-4. Mooi is dat Aljona vervolgens de tijd weet te vinden om foto’s te maken van de teamgenoten waarvoor veel dank want Uw verslaggever moet het dit keer van de computer analyses hebben door een korte vakantie.
Het lijkt toch weer even spannend te worden als vervolgens op het eerste bord plotseling een Nederlaag genoteerd moet worden.

Martin van der Hout begaat op de 43e zet een fatale misser in een redelijk zorgeloze partij en kijkt prompt tegen een verloren stand aan. (10-14?) was een vervelende misser en daardoor heeft Eindhoven/Tilburg misschien weer even hoop gekregen. Lang zal dat echter niet geduurd hebben want Olga Belayeva bekroont goed positiespel met een combinatie tot slot. Die combinatie zat er overigens vijf zetten eerder ook al in maar liet Olga toen lopen. Gelukkig even later dus wel en de marge is weer vier punten 2-6.
Olga’s dochter Sofia komt vervolgens tot remise. Positioneel zijn de kansen zeker voor Sofia maar met 47. 24-30 gaat het voordeel verloren waardoor winst niet meer kan. Met 12 of 13-18 waren er nog heel goede winstkansen geweest maar het sterke aanvalsspel maakt dat we kunnen spreken van een prima debuut ook voor Sofia 3-7. Voor de wedstrijdwinst zorgt vervolgens Kristoff Juszczak die als enige een tegenstander heeft met een hogere rating. Wil Maas is zeer ervaren maar maakt toch een fout waarna Kristoff heel sterk weet te profiteren. Maas denkt nog even slim te zijn door met plakkers te werken maar een offer van Kristoff beslist de partij plotseling waardoor de wedstrijd winst binnen is gehaald 3-9.

De laatste twee partijen zijn dan vooral voor de bordscore van belang en natuurlijk de persoonlijke eer en glorie van de spelers. Ton van Hove weet een overtuigende zege te noteren, een klasse partij van Ton die eerder in de week ook al voor het veteranen LK won. Ton is duidelijk in vorm. Als laatste is dan nog de derde debutant Alex Orlov aan het spelen. Na de opening is er duidelijk voordeel maar onderweg zijn er soms een paar mindere zetten. Toch komt Alex gewonnen te staan maar dan geeft hij of accepteert hij remise. De slotstand bevat minstens twee sluitende winstgangen waardoor Alex een puntje heeft gemorst maar erg verdrietig zal daar niemand om geweest zijn.

In de derde ronde komt de eerste thuiswedstrijd er aan en dat wordt dan direct de topper tegen EAD uit Asten. Het zal zeker een wedstrijd worden waarbij de tegenstand een stuk sterker is dan in de eerste twee ronden. Het lijkt er zelfs op dat de titelrace wel eens tussen deze twee ploegen kan gaan. We kijken er met spanning naar uit.